หวัดดีครับ คุณพี่ SUNDANCE (อ่านแล้วรู้สึกว่าจะอาวุโสกว่าผม) ช่วยแนะนำตัวหน่อยครับพี่ ผมอยากรู้จักครับ หรือจะสมัครสมาชิกมาก็เรียนเชิญนะครับ ตามนี้เลยครับ http://www.zippadeedoo.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=378472&Ntype=1 
จะรอติดตามอ่านตอนต่อไปนะครับ

สวัสดีครับคุณ ETAN

ผมไม่ใช่เฮียสมบูรณ์ 085 หรอกครับ เพียงแต่ชื่อเหมือนกัน

ขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ได้ให้เกียรติผมเข้าร่วมเป็นสมาชิก

แต่ที่ผ่าน ๆ มา ผมเคยสมัครเป็นสมาชิกอยู่ 5-6 เว็บ ปัจจุบันปิดไปหมดเรียบร้อย

เกรงว่าถ้าเกิดผมสมัครเป็นสมาชิกที่นี่ เดี๋ยวเกิดอาเพศอะไรขึ้นมาจะปิดไปซะอีก

เสียดายเว็บดี ๆ แบบนี้ครับ

ขอเล่าต่อเลยนะครับ

.....................

หลังจากที่ผมย้ายมาประจำสาขาพัทยา หน้าที่การงานก็หนักหนาสาหัสขึ้น

อยู่มาวันนึง ผมรู้สึกเบื่อหน่ายรสชาดจำเจของอาหารกลางวันแถว ๆ ที่ทำงาน

ก็เลยลองเดินไปเรื่อยเปื่อยหาร้านใหม่ๆ ลองดูบ้าง

สายตาก็ไปเห็นแผงขายของเล็ก ๆ ข้างทาง

ขายของจำพวกพวงกุญแจ ปากกา แว่นตา ไฟแช็กแก็สสารพัดรูปแบบ

แต่ด้านบนสุดของแผงนั่น

zippo ประมาณเกือบ 20 ตัว วางเรียงรายอยู่

ทั้งแบบเคลือบสีต่าง ๆ และแบบ brushed chrome ที่คุ้นเคย

แต่ผมก็ยังไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

ผมยังคงเดินผ่านร้านนี้เป็นประจำนานนับเดือน

จนวันนึง หลังจากกินอาหารกลางวันเรียบร้อยแล้ว กำลังเดินกลับสำนักงาน

จู่ ๆ ผมก็หยุดแวะที่แผงขายของนี้

ผมหยิบ zippo ตัวหนึ่งมาดูเพราะรู้สึกแปลกตาจากที่ผมเคยมีอยู่

มันเป็นรุ่น Venetian High Polish Chrome

โลโก้ที่เคยเป็นแบบลายเซ็นก็เปลี่ยนไป ขีดเฉียง ๆ ก็ไม่มีแล้ว มีตัวหนังสือมาแทน

เจ้าของแผงเชื้อเชิญให้ผมเลือกชมไฟแช็กแก็สตัวอื่น ๆ ที่สีสรรและรูปทรงสวยงามกว่า

แต่ผมปฏิเสธไป และถามราคา zippo ตัวนี้

" อืมม... ผมคิดให้พี่ไป 350 แล้วกัน เห็นเดินผ่านร้านบ่อย ๆ "

....โอ้โฮ ทำไมมันแพงจังวะ ...

ผมนึกในใจเมื่อเปรียบเทียบราคาที่ผมเคยซื้อเมื่อก่อน

ผมลืมนึกไปว่าเวลามันผ่านมานานมาก

และผมไม่เคยซื้อ  zippo อีกเลยนับเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว

หลังจากต่อรองราคากันอยู่พักนึงผมก็ได้ zippo มาครอบครองอีกครั้งหนึ่ง ในราคา 300 ถ้วน

ตัวนี้ไม่ใช่ brushed chrome ที่คุ้นเคย

กล่องพลาสติคสีดำแบบพับเปิดปิดและตั้งได้ มาแทนที่กล่องกระดาษแข็ง

ความรู้สึกเดิมที่หายไปได้ย้อนกลับมาแล้ว

ผมใช้ zippo ตัวนี้แทนไฟแช็กพลาสติคที่เคยใช้มาหลายปี

ถึงแม้ว่าจะรู้สึกหนักกระเป๋ากางเกงบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับรำคาญอะไรมากมาย

นานวันเข้าก็ชินไปเอง

จนวันหนึ่งหลังเลิกงาน เพื่อนที่ทำงานชวนไปเที่ยวห้างแหลมทอง ที่แหลมฉบัง

จริง ๆ แล้วก็ไปจีบพวกพีซีนั่นแหละ

เรื่องอย่างนี้ผมไม่เคยปฏิเสธ

ถือเป็นการใช้เวลาว่างหลังเลิกงาน ที่สร้างสรรค์ที่สุด

ที่ห้างนี้เอง สาวน้อยแสนสวยและน่ารักดูโดดเด่นกว่าเพื่อน ๆ ของเธอ อยู่ตรงหน้าผมแล้ว

เธอคือ zippo slim รุ่นShip emblem (Scrimshaw) High Polish Chrome 

ไม่รู้ว่ามีอะไรมาดลใจ

แทนที่จะได้เบอร์โทร.สาวห้างเหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ

กลับกลายเป็นอันว่าผมเสียเงินไปอีก 400 กว่าบาท สำหรับการมาที่ห้างนี้และได้ zippo กลับไปดูเล่นแทน

อืมม กลายเป็นเรื่องหักมุมเอาซะดื้อ ๆ

มาถึงตอนนี้ผมมี zippo แล้ว 2 ตัว

ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันใช้ตลอดเรื่อยมา

จนกระทั่งวันหนึ่ง (ไม่แน่ใจว่าวันเสาร์หรือวันอาทิตย์)

ผมมีนัดกับเพื่อนที่มาบุญครอง

บุหรี่ผมหมดพอดี ก็เลยเดินหาซื้อในห้างโตคิว

ที่แผนกบุหรี่ ตู้โชว์ zippo สารพัดรุ่นตั้งเด่นเป็นสง่า

อันที่จริงผมก็เคยเห็นมาก่อน ก็แค่รู้สึกแปลกใจที่ zippo ทำออกมาได้หลายสี หลายลวดลาย

มากมายกว่าแต่ก่อนที่เคยมีแค่รุ่น brushed chrome

แต่มาคราวนี้ผมรู้สึกแปลกใจตัวเองมากที่เกิดความรู้สึกบางอย่าง

ผมจำได้ว่าผมเซ็น slip บัตรเครดิตเพื่อจ่ายค่าไฟแช็กโลหะอันเล็ก ๆ เป็นเงินพันกว่าบาทอย่างง่ายดาย

ที่ผมได้มาในวันนั้นก็คือ zippo แบบ high polish chrome

รุ่น Harley-Davidson Limited Edition

มีแผ่นเหล็กรูปนกอินทรีเกาะอยู่บนโลโก้รูปโล่ห์ ติดอยู่ด้านหน้า

บรรจุอยู่ในกล่องเหล็กทรงกลมขนาดใหญ่สีทองลวดลายสวยงามแถมบุกำมะหยี่สีดำ

โอ้.....ช่างเป็น zippo ที่ดูไฮโซเป็นอย่างยิ่ง

กลับไปแล้วก็ยังงงตัวเองอยู่ว่า ซื้อไปได้อย่างไร ไม่เสียดายสตางค์เลย

กลายเป็นว่าผมมี zippo 3 ตัวแล้ว

แถมยังเล็งรุ่น 50 ปี D-Day กับรุ่น Mysteries of the forest ชุดที่มี 4 ตัว เอาไว้อีก

กะว่าถ้าได้แวะไปอีกเป็นได้หอบกลับมาแน่

จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ไปซักที

นานมากจนเมื่อได้ไปอีกครั้งหนึ่ง ปรากฎว่าได้อันตรธานหายจากตู้โชว์ไปแล้ว

ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไรมากมาย (แต่ตอนนี้กลับรู้สึกเสียดายมาก เป็นซะอย่างนั้น)

........ยังไม่จบแค่นี้ ยังมีต่อครับ ถ้ายังไม่เบื่ออ่าน

ยังไม่เบื่อครับพี่ รออ่านภาค 3 อยู่ครับ ผมก็เสียดายแทนเหมือนกันครับเพราะทั้งรุ่น 50 ปี D-Day และรุ่นMysteries of The Forest ตอนนี้ราคามันพุ่งกระฉูดต่างจากเมื่อสิบกว่าปีก่อนมากเลย

สวัสดีครับ  รออ่านอยู่เหมือนกันครับ

อ่านแล้วได้Rรมณ์มากเลยครับพี่ครับ

เมื่อไหร่ภาค3จะมาครับพี่ท่าน  ผมอยากอ่านต่อครับ  อิอิ

สวัสดีครับ ทุก ๆ ท่าน

ขอขอบคุณที่ติดตามอ่าน

และขออภัยที่ท่านต้องรอนาน

เนื่องจากผมมีเวลาว่างเฉพาะช่วงเย็นเท่านั้น

วันนี้มาดึกไปหน่อย

เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอบรรเลงต่อเลยครับ

.....................................................................

ตอนที่ผมย้ายไปทำงานที่พัทยาในระยะแรก ๆ นั้น

ผมรู้สึกตื่นตาตื่นใจไปกับแสงสีเสียงยามค่ำของเมืองนี้เสียเหลือเกิน

อยู่ไป ๆ นานวันเข้าก็เริ่มชินชา

อาหารมื้อค่ำของผมส่วนใหญ่จะหนีไม่พ้นย่านตลาดวัดชัยมงคล พัทยาใต้

ซึ่งจะมีอาหารหลากหลายประเภทให้เลือกกินสารพัด

ร้านอาหารก็มีตั้งแต่รถเข็นไปจนถึงตึกแถว จากริมถนนใหญ่ไปจนถึงตามตรอกซอกซอยเล็ก ๆ

เหมาะสำหรับคนทำงานที่ไม่ใช่นักท่องเที่ยวอย่างผมเป็นอันมาก แถมยังอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานด้วย

และที่นี่เองที่ค่ำวันหนึ่งผมได้พบกับร้านค้าเปิดใหม่

เป็นร้านของของใช้และอุปกรณ์ประเภทท่องเที่ยวแค้มปิ้ง เสื้อผ้าทหาร รวมไปถึงเครื่องมือเครื่องใช้ประเภท outdoor สารพัดชนิด

ที่หน้าร้านมีตู้กระจกขนาดกำลังดี

ภายในตู้เต็มไปด้วยสินค้าขนาดเล็กมากมายหลายประเภท

อาทิเช่น มีดพับ Swiss Army, ไฟฉาย Mag Lite, เข็มทิศ, นาฬิกา ฯลฯ

แต่ที่ผมให้ความสนใจมากที่สุดก็คือ zippo ที่มีอยู่ไม่กี่ตัวในตู้นี้เอง

เพราะลวดลายมันต่างจาก zippo ที่ผมเคยเห็นในตู้หมุนอื่น ๆ ที่เคยเห็นมา

อีกทั้งราคาที่ติดไว้ก็ย่อมเยา ถูกกว่า zippo ที่ขายในห้างมากพอสมควร

ที่เห็นปรากฎเบื้องหน้าของผมในค่ำนั้นก็คือ zippo รุ่น vintage aircraft

เป็นรูปของเครื่องบินขับไล่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มีอยู่ 4 ตัว 

เครื่องบินอเมริกัน Mustang กับ Corsair อย่างละตัว

เครื่องบิน Zero ของญี่ปุ่น 1 ตัว

เครื่องบินเยอรมัน (จำชื่อไม่ได้แล้ว) อีก 1 ตัว

แล้วยังมี zippo รูปปืนกลอีก 2-3 ตัว

หลังจากยืนพิจารณาอยู่ไม่นาน ผมก็จ่ายเงินเป็นค่า zippo ให้คนขายแต่โดยดี

ผมเลือก F 4U Corsair มา เพราะอยู่ในท่าบินที่สวยงามกว่าอีก 3 ตัวที่เหลือ

ถ้าเป็น ณ วันนี้ ขณะนี้ ผมคงจะเหมามาทั้งหมด 4 ตัว เพราะราคานี้ถือว่าคุ้มมาก

แต่ในตอนนั้นเวลานั้น ผมซื้อ zippo แต่ละตัวก็เพื่อนำมาใช้จริง ๆ ไม่ได้คิดว่าซื้อมาเพื่อที่จะเก็บสะสม หรือเอาไว้เพื่อชื่นชมเล่นเฉย ๆ

เมื่อเป็นดังนั้น การซื้อ zippo แต่ละตัวของผมจะดูว่าถูกใจ ชอบใจตัวไหนมากที่สุดเมื่อเทียบกับตัวอื่น ๆ

ถ้ามั่นใจว่าชอบแน่ ๆ ก็จ่ายเงินไป

ถ้ายังลังเลหรือดูแล้วไม่รู้สึกอยากได้ก็ไม่ต้องซื้อ

หรือถ้าดูแล้วตัดสินใจยาก ทำนองรักพี่เสียดายน้อง ก็ซื้อ 2 ตัวไปเลย

หลังจากที่ได้ซื้อเจ้า Corsair ไปแล้ว ผมก็ยังคงแวะเวียนไปที่ร้านนี้เสมอเมื่อได้ไปกินข้าวเย็นแถวนั้น

ได้เสียตังค์แทบทุกครั้งไป จนกลายเป็นลูกค้าประจำ

ไม่ได้ zippo ก็ได้อย่างอื่นมาแทน นาฬิกาบ้าง มีดพับบ้าง เสื้อยืดบ้าง

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมซื้อมาจากร้านนี้และรู้สึกว่าคุ้มค่าคุ้มเงินมาก ก็คือ

ซองหนังใส่ไฟแช๊กของ zippo (Lighter Pouch With Clip)

ก่อนหน้านั้นผมเคยเห็นวางขายอยู่ในห้างโตคิว

ราคา 400 หรือ 450 จำได้ไม่แน่นอนเท่าไหร่

แต่ที่ร้านนี้เอามาขาย  3 อัน ติดราคาที่อันละ250 บาท

ผมเลยเหมามาทั้ง 3 อัน สีน้ำตาล 2 อัน สีดำ 1 อัน เหลืออันละ 200 บาท 

เจ้าซองหนังนี่เองทำให้กระเป๋ากางเกงผมเบาขึ้น มีที่ว่างมากขึ้น เพราะ zippo ไปอยู่ในซองเสียบกับเข็มขัดแทน

ผมรู้สึกสะดวกสบายกว่าแต่ก่อน เพราะเจ้าซองนี้ แถมยังทนทานมาก ทุกวันนี้ก็ยังใช้ได้ดีอยู่

ไม่ต้องห่วงว่า zippo จะเป็นรอยจากเหรียญหรือพวงกุญแจในกระเป๋า

ผมขอแนะนำท่านที่ยังไม่มีใช้ รีบไปหาซื้อมาเถิดครับ คุ้มค่าจริง ๆ

แต่ก่อนจะใช้ควรหาอะไรมารองตรงหมุดโลหะด้านในก่อนนะครับ

ของผมใช้แผ่นรองกันรองเท้ากัด เอามาตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วติดเข้าไปด้านในซอง

สะดวกดีเพราะมีกาวในตัวเสร็จสรรพ

................................................

เมื่อวันเวลาผ่านไปนานขึ้น zippo ที่ผมมีก็มากขึ้นตามไปด้วย สิริรวมแล้ว 11 ตัว

จนผมต้องบอกตัวเองว่า มันชักจะมีมากเกินความจำเป็นไปแล้ว

คนธรรมดาสามัญทั่วไปคงจะไม่ทำกันอย่างนี้

แล้วผมจะหยุดซื้อได้อย่างไรล่ะ มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ

เหตุที่ผมซื้อได้บ่อย ๆ ก็เพราะว่ามันราคาถูกกว่าในห้างตั้งเยอะ

ถ้าเค้าขายราคาพอ ๆ กันกับในห้าง ผมก็คงจะไม่สนใจซื้อมากขนาดนี้

แต่ที่สำคัญกว่าเรื่องราคา ก็คือความพึงพอใจ ความชอบในไฟแช็กโลหะรูปทรงทื่อ ๆ

ที่มีกลไกธรรมดา ๆ ไม่ได้สลับซับซ้อนอะไรเลย

ลองเปิดฝาแล้วดึงตัวในออกมา กี่ร้อยกี่พันตัว ก็เหมือนกันหมด

ไม่มีตัวไหนที่จะโดดเด่น หรือใช้เทคโนโลยีล้ำหน้ากว่าตัวอื่น

เมื่อหลายสิบปีก่อนเป็นยังไง เดี๋ยวนี้ปัจจุบันนี้ก็ยังเป็นอยู่เหมือนเดิม

เรียกได้ว่าไม่มีพัฒนาการเอาซะเลย

แต่นี่แหละคือเสน่ห์ของมัน

...........................................

และแล้วในที่สุด

ผมก็หยุดซื้อ zippo จนได้

จะหยุดด้วยเหตุผลใด ขออนุญาตท่านทั้งหลายติดตามในตอนหน้านะครับ

คาดว่าน่าจะเป็นตอนจบ

ราตรีสวัสดิ์ครับ ทุก ๆ ท่าน

เป็นเรื่องราวที่น่าติดตามจริงๆ

อีก20ปีผมจะได้มาเล่าให้ลูกพี่ต๋องฟังมั่ง

โห! กำลังมันเลยครับผ๋ม....มันส์กว่าหนังที่ต้องนั่งดูอยู่ทุกวันอีกอ่ะ

ไม่อยากให้จบเลยอะ เรื่องดีๆอยากอ่านยาวๆ หลายตอนก็ได้ครับหนุกดี เรื่องต่อเนื่องดีด้วย

สวัสดีครับทุกท่าน

ในที่สุดก็มาถึงเหตุการณ์ที่จะนำไปสู่ตอนจบของเรื่องราวทั้งหมดเสียที หลังจากที่ยืดเยื้อมาพอสมควร

มาถึงตอนนี้ต้องขอบอกว่า

ยินดีที่ได้รู้จักทุก ๆ ท่านครับ

...............................................................................

ในช่วงชีวิตที่ผ่านมาทั้งชีวิตส่วนตัวและชีวิตการงานของผม มีเรื่องมากมายนับไม่ถ้วนที่ต้องตัดสินใจอย่างรอบคอบเด็ดขาดและรวดเร็ว

ที่สำคัญ จะต้องไม่เกิดผลเสียหายตามมา

แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าผมจะใช้เวลาพิจารณาไตร่ตรองนานเสียเหลือเกิน

ทั้งนี้ก็เพราะมีเรื่องของอารมณ์ ความรู้สึกเข้ามาเป็นปัจจัยด้วย ถ้าใช้สมองคิดอย่างเดียวก็คงจะง่ายขึ้นกว่านี้

สาเหตุหนึ่งที่ตัดสินใจยากก็เพราะผมรู้สึกสนุกที่ได้ซื้อ zippo จากร้านนี้

หลายท่านคงสงสัยเมื่ออ่านมาถึงตรงนี้

มันน่าสนุกตรงไหน ?

ความสนุกของผมอยู่ที่ zippo แต่ละตัว แต่ละสี แต่ละแบบในร้านนี้ จะมีแค่ 1ตัวเท่านั้น

ถ้าขายตัวนี้ไปแล้วก็หมายความว่าหมด

ถ้าเกิดชอบใจตัวนี้ แต่ยังไม่ซื้อเดี๋ยวนี้ อีก 2-3 วัน กลับมาซื้อใหม่ ถ้ามีคนมาซื้อไปแล้วก็เป็นอันจบ

จะให้ทางร้านหามาให้อีกก็ไม่ได้ เพราะร้านเขาก็รับมาขายแบบนี้เหมือนกัน

ทางร้านเองยังไม่รู้เลยว่าของแต่ละล็อต จะมีอะไร จำนวนมากหรือน้อยเท่าไหร่ เพราะของที่ขายในร้านส่วนใหญ่เป็นของที่ "หิ้ว"เข้ามา

เจ้าของร้านเล่าว่าบางล๊อตไปซื้อไม่ทัน ร้านค้าเจ้าอื่นก็เลือกของสวย ๆ ไปหมด อย่างนี้ก็มีบ่อย ๆ

ถ้าอยากได้ของดี ของสวยก็ต้องขยันติดตามเอาเอง

ด้วยเหตุนี้เองที่ผมรู้สึกสนุกกับการซื้อ zippoที่ร้านนี้มากกว่าการไปยืนเลือกจากตู้โชว์ตามห้าง

......................................

จนแล้วจนรอดผมก็ยังลังเล ตัดสินใจไม่ได้ซักที

ช่วงนี้เองที่ผมห่างหายไปจากร้านนี้ รวมเวลาแล้วเกือบเดือน

จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมอยากจะทดสอบจิตใจของตัวเองดูว่าถ้าเจอ zippo ตัวงาม ๆ อีก จะหยุดซื้อได้มั้ย

ระหว่างทางนั้นเอง ความคิดผมก็แตกแยกเป็น 2 ฝ่าย

ฝ่ายหนึ่งบอกว่า กลับดีกว่า ไปถึงร้านเดี๋ยวก็อดใจไม่ได้ จะยืดเยื้อไปอีก

อีกฝ่ายหนึ่งก็บอกว่า เดินมาจะถึงร้านอยู่แล้ว ก็ลองเข้าไปดูให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย

จนกระทั่งผมมาหยุดยืนอยู่หน้าร้านนั่นแหละ ความคิดผมก็กลับมาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอีกครั้ง

ร้านที่ผมเคยแวะเวียนมาเป็นเวลานาน บัดนี้ กลายเป็นร้านขายเสื้อผ้าผู้หญิงไปซะแล้ว

ผมหันมองย้อนกลับไปเผื่อว่าผมจะเดินเลยร้านมาหรือเปล่า ก็ไม่ใช่

ร้านข้างเคียงที่อยู่ติดกันทั้งซ้ายและขวาก็ยังอยู่ครบถ้วนดี

แล้วมันเกิดอะไรขึ้นละนี่

ผมเข้าไปสอบถามร้านข้าง ๆ ก็ได้รับรู้ว่า ร้านนี้ได้ย้ายไปแล้วเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เนื่องจากหมดสัญญาเช่า และเจ้าของตึกต้องการให้ญาติมาเช่าแทน ก็เลยไม่ต่อสัญญากับผู้เช่าเดิม

ส่วนเรื่องจะไปเช่าเปิดร้านอยู่ที่ไหนเขาก็ไม่ทราบเหมือนกัน

ในที่สุดก็มีคนมาช่วยตัดสินใจให้ผมแล้ว เรื่องที่เคยยากลำบากใจหายไปในพริบตา

หลังจากที่ร้านปิดไปแล้วผมก็ไม่ได้ติดตามสืบเสาะค้นหาว่าไปเปิดที่ใด

แต่ก็รู้สึกเสียดายอยู่เหมือนกัน เพราะเป็นการจากไปอย่างปุบปับกระทันหัน

ถ้ารู้ล่วงหน้าซักหน่อยคงจะดีกว่านี้ อาจจะมีการเหมา zippo ล๊อตสุดท้ายเพื่อเป็นการอำลา

หลังจากนั้นเป็นต้นมา จำนวน zippo ที่ผมมีใช้งานอยู่ก็มาหยุดที่ 11 ตัวเป็นเวลานาน จนผมคิดว่าคงจะหยุดแต่เพียงเท่านี้

..............................................................

ในห้วงเวลาที่ผมทำงานอยู่ มักจะมีเรือบรรทุกเครื่องบินและเรือรบอเมริกัน มาแวะจอดที่พัทยาอยู่เสมอ

ผมก็รู้เหมือนกันว่าบรรดาเรือเหล่านี้จะมี zippo ที่เป็นแบบเฉพาะของเรือแต่ละลำ และจะมีคนนำมาขายอยู่เรื่อย ๆ

เพียงแต่ว่าการที่จะซื้อหามาใช้นั้น จำเป็นต้องไปคอยเฝ้าซื้อตามชายหาดจากลูกเรือที่ขึ้นฝั่งหรือจากเรือเล็กที่คอยรับส่งลูกเรือเหล่านั้นอีกทีหนึ่ง

บางครั้งถึงกับต้องแย่งกันก็มี

หรือไม่ก็ต้องซื้อต่อกันมาเป็นทอด ๆ ราคาจึงขยับตามสูงขึ้น ๆ ทุกครั้งไป ตกหนักอยู่กับผู้ซื้อรายสุดท้าย

วิธีการซื้อขายแบบนี้ผมไม่นิยม

ดังนั้น ผมจึงไม่ดิ้นรนขวนขวายที่จะหา zippo ของเรือรบต่าง ๆ มาใช้งาน

ในปีพศ.2538 หรือ 2539 (ขออภัย จำไม่ค่อยได้อีกแล้ว) เรือบรรทุกเครื่องบินพลังงานนิวเคลียร์ U.S.S. NIMITZ พร้อมด้วยเรือพิฆาตและเรือคุ้มกัน จำนวน 5 ลำ ได้แวะมาจอดที่พัทยา และเปิดโอกาสให้บุคคลทั่วไปได้ขึ้นไปเที่ยวชมความยิ่งใหญ่อลังการของเรือบรรทุกเครื่องบินลำนี้

ตัวผมเองอยากจะขึ้นไปชมสักครั้งในชีวิต แต่ก็ทำไม่ได้เนื่องจากต้องทำงาน เพราะเค้าให้ขึ้นในเวลากลางวันเท่านั้น รู้สึกเสียดายเล็กน้อย

หลังจากที่เรือ NIMITZ มาจอดทอดสมออยู่ได้ 4-5 วัน ผมก็ได้รับโทรศัพท์ภายในจากผู้จัดการเรียกไปพบ

"มีอะไรครับพี่" ผมถาม

"เดี๋ยวพี่จะออกไปข้างนอกนะ ไปเที่ยวบนเรือ"

"ผมไปด้วยคนสิ" ผมกระเซ้าแกเล่น ๆ

"เฮ่ยย... อยู่ที่นี่ดีแล้ว เผื่อมีผู้ใหญ่โทร.มาก็บอกว่าพี่ไปพบลูกค้า ถ้ามีอะไรก็เซ็นแทนพี่ไปก่อน เดี๋ยวพี่กลับมาแล้วเซ็นตามให้อีกที"

"โอเค ได้ครับพี่" ผมตอบก่อนจะออกจากห้อง

แต่ก่อนที่ผมจะพ้นห้องออกไป แกถามผมว่า

"จะเอาอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่จะไปหาซื้อเสื้อกับหมวกบนเรือด้วย"

"เอาสิพี่ ผมฝากซื้อ zippo ตัวนึง" ผมบอกความต้องการไป

"ตัวใหญ่หรือตัวเล็กล่ะ" ผู้จัดการถาม

"เอามาอย่างละตัวก็ได้พี่" ผมบอก

"เฮ่ย เค้าให้ซื้อได้คนละตัวโว้ย ตัวละ 10 เหรียญ บนเรือรับแต่ดอลล่าร์ไม่รับเงินไทยด้วย"

"ถ้างั้นพี่รอผมแป๊บนึง เดี๋ยวผมเอาดอลล่าร์มาให้"

ผมออกจากห้องผู้จัดการ มุ่งตรงไปที่บูธ Exchange บอกกับพนักงานในนั้นว่า

"เอาเงินU.S มาให้พี่ก่อน 10 เหรียญ แล้วทำสลิปรอไว้ เดี๋ยวพี่มาเซ็นให้"

"ได้ครับพี่ นี่...10 เหรียญ"

ผมรับเงินจากน้องพนักงานมา แล้วมอบให้กับผู้จัดการ ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนขณะนั้น อยู่ระหว่าง1 ดอลล่าร์ : 25-26 บาท

เย็นวันนั้น ผู้จัดการกลับเข้ามาพร้อมกับวางกล่องพลาสติคสีดำขนาดกะทัดรัดลงบนโต๊ะทำงานของผม

"เอ้า เอาไป เป็นตัวเล็กนะ ตัวใหญ่หมดว่ะ มันบอกว่าหมดตั้งแต่ 2-3วันแรกแล้ว" 

"ขอบคุณครับพี่ "

"แล้วมีอะไรที่พี่ต้องเซ็นตามหรือเปล่า อย่างอื่นเรียบร้อยดีมั้ย" 

"ไม่มีอะไรหรอกพี่ ผมจัดการหมดแล้ว" ผมตอบ

"เออ ดี ดี " แกตบไหล่ผมทีนึง แล้วก็เดินเข้าห้องไป

ผมเปิดฝากล่องดู มองเห็น  zippo high polish slim สลักรูปเรือบรรทุกเครื่องบิน U.S.S. NIMITZ CVN – 68 มองจากมุมสูงลอยอยู่บนผืนน้ำ พร้อมกับมีโลโก้ประจำเรืออยู่เยื้องกับลำเรือเล็กน้อย

นี่คือ zippo ตัวที่ 12 ของผม และเป็น zippo ตัวสุดท้ายที่ผมซื้อ จากนั้นเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบันนี้ ผมไม่ได้ซื้อเพิ่มเติมอีกเลย

ทุกวันนี้ zippo ทั้ง 12 ตัวยังอยู่ครบถ้วน ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันให้ผมได้ใช้ และยังคงใช้งานได้เป็นอย่างดีเสมอต้นเสมอปลายเหมือนกับวันแรกที่ถูกนำออกจากกล่อง

...................................................................

เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำของผม ซึ่งผมเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะต้องมานั่งนึกย้อนอดีตลำดับเหตุการณ์เพื่อที่จะถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือให้ทุกท่านได้อ่านกัน หากไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ก็คือ

เมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อนหน้านี้ ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ นึกอยู่ว่าจะเข้าไปเว็บไหนดี สายตาของผมเหลือบไปเห็น zippo ที่วางอยู่บนโต๊ะ ผมเลยทดลอง search คำว่า zippo ซึ่งได้นำผมเข้ามายังเว็บแห่งนี้ ผมแปลกใจมากไม่คิดว่าจะมีผู้นิยมชื่นชอบ zippo ถึงขนาดจัดทำเว็บเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ ผมได้ไล่อ่านทุก ๆ กระทู้ตั้งแต่กระทู้แรกเรื่อยไป วันละเล็กละน้อยจนครบทุกกระทู้ทุกหน้า

โดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นนักสะสม zippo แต่อย่างใด

เพราะการที่จะเป็นนักสะสม (collector) นั้น จะต้องมีความรอบรู้ในสิ่งนั้น ๆ อย่างลึกซึ้งมากพอสมควร สามารถอธิบายคุณลักษณะ ที่มาที่ไปของสิ่งเหล่านั้นได้ ต้องค้นคว้าสั่งสมข้อมูลจากอดีตจนถึงปัจจุบันและสามารถถ่ายทอดให้คนทั่วไปรับรู้รับทราบได้

ผมไม่มีสิ่งเหล่านี้เลย

เท่าที่ผมเป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ก็แค่เป็นผู้ที่ชื่นชมนิยมชมชอบในตัวไฟแช็ก zippo เท่านั้น จะชอบด้วยเหตุผลใดก็อธิบายได้ยากเหมือนกัน สรุปง่าย ๆ ก็คือ ชอบเป็นการส่วนตัว เท่านั้นเอง

มาถึงตอนนี้ เมื่อผมได้ย้อนกลับไปอ่านสิ่งที่ผมเขียนไว้แต่ต้น พบว่ายังขาดรายละเอียดปลีกย่อยเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่บ้าง หากมีโอกาสก็จะรวบรวมมาเสนอต่อไปภายหน้า

ชื่อเรียกของ zippo แต่ละรุ่นแต่ละแบบที่ปรากฏอยู่ในข้อเขียนที่ผ่านมาของผม ก็ได้รับทราบรับรู้มาจากเว็บแห่งนี้เอง ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่กี่วันผมไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่า zippo แต่ละแบบนั้นมีชื่อเรียกอย่างไร ในส่วนของเนื้อหาที่เกี่ยวเนื่องกับวันเวลา จำนวนตัวเลข อาจจะมีการคลาดเคลื่อนไปบ้าง ขอท่านอย่าได้ยึดถือเป็นส่วนสำคัญเลยครับ

อีกประเด็นหนึ่งที่ผมต้องขอชี้แจงบอกกล่าวให้ท่านได้ทราบกันก็คือ ผมไม่มีเจตนาที่จะมาคุยโม้โอ้อวดว่าผมมี zippo อยู่มากน้อยกี่ตัว ผมเชื่อว่าหลาย ๆ ท่านในเว็บแห่งนี้คงจะมี zippo มากกว่าผม และเป็นรุ่นที่ดีกว่าที่ผมมีอยู่ด้วย

ทุกครั้งที่ผมเข้ามายังเว็บนี้ ที่ทำเป็นประจำก็คือการ click เข้าไปดู zippo รุ่นต่าง ๆ ในแคตตาล็อก

อะไรมันจะมากมายขนาดนั้น สวยงามขนาดนั้น

ตัวนั้นก็ดี ตัวนี้ก็สวย ตัวนู้นยิ่งสวยหนักเข้าไปอีก

ลองจดรุ่นที่สวยถูกใจลงใส่กระดาษดูคร่าว ๆ ปาเข้าไปเกือบ 2 หน้ากระดาษ A 4 แล้ว

มันเกิดอะไรขึ้นอีก ???

นี่ถึงเวลาที่ผมจะต้องตัดสินใจอีกแล้วหรือ ???

ใครก็ได้ช่วยผมตัดสินใจหน่อยเถอะครับ

( ^-^)/...สุดยอดดด

ขอคาราวะงามๆให้พี่เลยครับ 

ถ้ามีโอกาส ในมีทติ้งคราวหน้าพี่ก็แวะมาพูดคุยกับพวกผมได้เลยนะครับ เราอยู่กันแบบพี่น้อง สบายๆ ครับ

เห็นด้วยกับคุณทศพลครับ

ตอบได้ประทับใจจิงๆ

หวังว่าคงจะมีบุญได้ชมของสวยๆงามจากคุณซันแดนซ์นะครับ

น่านับถอมากจริงๆ

นี่หล่ะครับคนรักซิปโป้จริงๆ เรียนเชิญมาร่วมแก๊งค์ด้วยกันดีกว่าครับพี่ อยากให้สมาชิกใหม่และผู้สนใจอีกหลายๆ ท่านได้ใช้เวลาสักนิดในการอ่านบทความ และกระทู้ต่างๆ ในเว็ป แล้วรับลองครับว่าคุณจะได้รับรู้อะไรต่างๆ เกี่ยวกับซิปโป้มากขึ้น เวลามาคุยกันในเว็ปบอร์ด จะได้คุยเป็นภาษาเดียวกันไงครับ

ขอบคุณพี่สมบูรณ์อีกครั้งนะครับ

สุดยอดคับพี่  ขอบคุณที่ทำให้ผมได้อ่านเรื่องราวดีๆ ของ Zippo  ของพี่สมบูรณ์นะคับ ^^

ซาบซึ่ง..จริงๆ..

อ่านแล้วประทับใจครับ... ^_^

ได้ติดตามอ่านแล้ว ทำให้ผมคิดถึงตอนเป็นวัยรุ่น ที่ชอบเดินเที่ยวแถววังบูรพา สมัยนั้นมีโรงหนังแกรนด์ โรงหนังคิงส์ ( ปัจจุบันเป็นห้างเมอร์รี่คิงส์) และโรงหนังควีน (ปัจจุบันเป็นลานจอดรถ) ห้างเซ็นทรัล วังบูรพา ยังไม่ได้ติดแอร์เลย วัยรุ่นยุคนั้น นิยมใส่เสื้อยืดยี่ห้อ แฮงค์เทน ( ตราตีนคู่ ) ราคา 80-375 บาท เนื้อผ้าทอดีมาก กางเกงยีนส์ก็ต้องลีวายส์ แรงเลอร์ เท็กซ์วูด ใส่แว่นกันแดด เรย์แบน ทรงแม๊กอาเธอร์ รองเท้าผ้าใบ ยูเอสมาสเตอร์ คู่ละ 180 ถ้าเป็น คอนเวอส ก็ 200 บาท ( นันยาง หรือ สตาร์ไลท์ คู่ละ 35 บาท )

กระเป๋านักเรียน เป็น จาคอบ 16 นิ้ว ราคา 160 บาท ใส่สมุดอยู่เล่มเดียว

ประทับใจมากครับผม......  อ่านแล้วอ่านอีกถ้าเป็นม้วนเทปคงยืดไปแล้วเนี่ย

อ่านแล้วนึกถึงตอนอายุ 14 (โอ้ เย่ยยย) แอบดูดบุหรี่ใหม่ๆ(คำเตือน : บุหรีเป็นอันตรายต่อบุคคลรอบข้างคนสูบไม่เป็นอะไร)อยากได้zippoมากแต่หาซื้อไม่ได้ จนได้มาเข้าชมรมและมีเป็นของตัวเองได้รับคำแนะนำดีๆจากท่านนายก

กระเป๋าจาคอบ ผมก็ใช้ครับ ติดตัวหนีบ กระเป๋าลีบๆ เดินเข้าโรงเรียนหนีบรักแร้ โอ้โห เท่ห์ มักมัก

 ส่วนตัวผมเองมีความ ประทับใจมากๆๆๆๆๆ เลยครับ ผมเองก็เพิ่งเริ่ม สะสมสุดยอดจริง 

กระทู้นี้น่าอ่าน และเป็นที่สนใจมากที่สุดกระทู้นึง จึงขออนุญาตนำมาไว้ข้างบน ให้คนที่ยังไม่เคยอ่านได้อ่านกันต่อไปอีกเยอะๆ ครับ

สุดยอดจริงๆครับ  

 ขอคารวะเลยครับพี่ท่านนนน

เยี่ยมก๊าบ..บ..บ..

       เป็นบทเล่าที่ละเอียดอ่อนครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงบรรยากาศ ความรู้สึกที่ผ่านไป เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้เอง คุณ Sundance เขียนได้ดีครับ ขอคารวะ

       ขอบคุณสำหรับบทเล่าดีๆ บทนี้นะครับ

เพลินครับพี่ อ่านแล้วสนุกมาครับ ผมหายไปนานแวะมาทักทายหน่อย ตอนนี้เปิดร้านกาแฟสด กับร้านเน็ท เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แวะมาคุยกันได้นะครับ

ดีจังเลยนะครับ...เรื่องราวก่อนผมจะเกิดซะอีก

ประทับใจมากครับ ผมก็ชักจะเข้าใจZippoมากขึ้นแล้ว

ยังกะนิยายอิงประวัติศาสตร์เลยอะ... มีบรรยายโวหารกับความรู้สึกด้วย ขอปรบมือด้วยความจริงใจ...

ผมได้อ่าน กระทู้นี้ 3-4 รอบแล้ว มันทำให้ผมรู้สึกว่า  ตราบใดที่ผมยังมีกำลัง  มีเวลา และมีลมหายใจอยู่..................................ผม..................................

.................................

.........จะรีบเก็บ Zippo ที่ผมชอบให้มากที่สุดคร้าบ Q(*0*)o

ท่านพี่ETANครับ  รอบต่อไปผมยิงเข้าประตูเหมือนเดิมแน่นอน  ขอบอก อิอิอิ(^--^)   

ยิงข้ามคานไป 2 รอบเต็มๆ ละ คราวนี้จะเล็งดีๆละครับ Q(*---*)o

ขอร่วมแก๊งด้วยคนนะคับ

ผมเพิ่งซื้อมาเช่นกันคับ

เป็ตัวตูดนูนปี 95 คับ

ยังไงฝากตัวด้วยนะคับพี่ๆ ^ ^

ผมอยู่ระยองนะคับ

เพิ่งได้เข้ามาอ่านคับ....ขอบอกได้คำเดียวว่านี่คือบทความจากชีวิตจริงของคนๆนึงที่ผ่านมากับไฟเเช็ค Zippo ที่ทรงคุณค่าไม่ธรรมดา สมควรแก่คนรุ่นหลังได้รับรู้รับทราบถึงประสบการณ์จริงที่ผ่านมา....ลีลาของผู้เขียนนั้นพริ้วไหวหาตัวจับยากเสียนี้กระไร....ท่านเล่าได้อย่างน่าสนใจ ใส่ลูกเล่นพร้อมอารมณ์จนอ่านแล้วได้ Felling เป็นอย่างมาก น่าติดตามจนไม่อาจกระพริบตา....

ขอขอบคุณที่นำประสบการณ์ดีๆกับ Zippo มาเผยแพร่ให้ได้อ่านจนไม่อยากให้จบเลยจริงๆให้ตายซิ....

ได้ความรู้ดีครับ

สุดยอดเลยพี่

ผมเพิ่งรู้จักเว็บนี้ และเพิ่งได้อ่านบทความนี้ เป็นความทรงจำที่ดี  น่าจดจำมากงับ   

สุดยอดครับ ผมเพิ่งจะสั่ง และ จะได้มาอยู่ในมือ ภายในพรุ่งนี้ครับ

เป็นตัวแรกที่เป็นของจริงครับ และ ตัวก่อนเป็นของปลอมซึ่งซื้อมาด้วยความเข้าใจผิด

แต่ในที่สุดเราก็ได้มันสักที และจะสะสม นับแต่นี้ครับ

เพราะมันมีคุณค่าแทนอะไรได้หลายๆ อย่าง และผมตั้งใจแล้วจะเริ่มต้นด้วย แบบ Classic เนี่ยแหละครับ สี Chrome Brush Chrome ผมชอบมากและ สีทองด้วย

ขอชื่นชมคุณพี่ Sundance ครับ ขอฝากตัวครับ ได้โปรดชี้แนะด้วย ไว้ยังไงจะเข้าไปเยี่ยมร้าน พี่แต๋น นะครับ บ้านผม พุทธมณฑลสาย2 คับ

เอ้อ พี่แต๋นคับ ของผมชื่อเล่นเขียนอย่างงี้คับ Mick

เดี๋ยวจะแก้ให้ครับ

ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆ

ที่มาถ่ายทอดให้รุ่นน้องได้ฟัง

เดินเรื่องแบบธรรมชาติดีครับ  เข้าใจง่าย

ได้ฟังเรื่องนี้แล้วทำให้ผมรัก ซิปโป้ ขึ้นอีกเยอะเลย

ขอบคุณครับ....

อ่านแล้ว พี่น่าจะแต่งหนังสือเป็นอาชีพเสริมด้วยน่าจะดี

ชื่นชม มากมายสื่ออารมรณ์ออกมาได้ เยี่ยมยอดเลย

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่า

ขอบคุณค่า . . .

น้าเจ๋งจัง...

ชื้นชมและนับถือ

ผมนึกถึงสมัย2499เลยน่ะครับท่านประทับใจมากเคยดูในหนังเป็นระเบิดขวดจุดที่ไรผมก็ยิ่งชอบ

ปัจจุบัน 2009..

การเขียนเล่าเรื่อง ของคุณลุงSUNDANCE (ขอเรียกคุณลุงนะครับ)  สวยงาม และสนุกมาก..

เรื่องเล่า zippo บอกเรื่องราวชีวิต..  จริงๆครับ..

ขอขอบคุณคุณลุงมากครับ..

ขอบคุณคับพี่สำหรับ บทความดีๆ ผมก็เป็นคนนึงที่ชอบ "Zippo" เหมือนกันคับ

และตอนนี้ก็กำลังจะซื้อ"Zippo"เป็นตัวแรกในชีวิต พอมาอ่านแล้วทำให้ผมอยากซื้อมากขึ้นไปอีก

เผื่อจาได้เก็บไว้ เล่าให้ลูกให้หลายฟังบ้าง ว่า "Zippo" สมัยผมเป็นยังไง

ผมอ่านเเล้วคิดขึ้นมาได้ว่าท่าผมมีโอกาศได้ซื้อzippoเพิ่ม ผมจะซื้อโดยที่ไม่ลังเลใจเลยครับ

ผมรู้สึกzippoแต่ละอันเป็นเหมือนความสงจำดีๆอย่างหนึ่งเลยทีเดียวครับ ตอนนี้ผมมีเเล้วหนึ่ง

ตัวเป็นรุ่นbrushed chrome slim ปี08 เเล้วจะซื้อเพิ่มในอีกไม่นานนี้

ขอขอบคุณสำหรับเรื่องดีที่นำมาเล่าให้ฟังครับ

บอกได้คำเดียวนะ  สุดยอด ไปเลยนะครับ เรื่องราวที่เล่าขานผ่านตัวหนังสือ บ่งบอกได้ถึงความประทับใจมากมาย ของZippo แต่ละอันเลยนะครับ ว่าZippo แต่ละอันมันทำให้ความประทับใจฝังลึก ลงใน จิตใจ  ผมอ่านแล้ว ประทับใจมากๆๆๆ ผมก็เริ่มสะสมZippo ได้ประมาณ7 อัน ไม่ได้จะไปซื้อแบบจิงจังเหมือนกัน แต่แบบเดินเที่ยวเล่นแล้วเจอมั่ง คุณลุงที่สนิทๆให้มาบ้างเพราะเห็นว่าเราชอบ  ไม่เคยซื้อแบบเป็นคอลเลกชั่นซักทีเพราะกระเป๋าไม่หนัก  Zippo never .

เรื่องสั้น อ่านแล้วมองเห็นภาพเลย สนุกครับ

ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ

เยี่ยมมากจริงๆครับ อ่านแล้วได้ใจความดี!!

แต่ละเรื่องที่เขียนมาสุดยอดครับตอนนี้ผมก้อมีZIPPOอยุ่แต่ซื้อมา1500ที่จีนรุ่น TRIBAL CROSSครับ

รู้สึกเหมือนเพิ่งจะเขียนไปได้ไม่นาน เผลอแป๊บเดียว 5 ปีแล้ว

เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ 

ก็ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ

 อ่านรอบนี้ ก็รอบที่ 8 แล้วครับ

ไม่เบื่อเลย ^ ^ 

 อ่านแล้วรู้สึกเริ่มรักZIPPOขึ้นมาเลยคับ

 มีขายเปลาครับผมอยากได้สักอัน1

This is my first time check out in your weblog and I am extremely serious about the content that you just serve. Offer adequate know-how for me. Thanks for sharing practical and don"t forget, keep sharing beneficial info: ทดลองเล่นสล็อต

SexyPG1688 สล็อต 89 ที่ดีที่สุด

ชิปโป้ ถังด้านในมีที่เป็นตัวหนังสือแนวนอนมั้ยคับ