ค่าของชั้นหินอุ้มน้ำที่เป็นแหล่งน้ำใต้ดินเป็นฟังก์ชันของความพรุนของชั้นธรณีภาคหรือชั้นที่มันก่อตัวขึ้น น้ำถูกถอนออกจากชั้นหินอุ้มน้ำโดยการสูบน้ำออกจากบ่อน้ำหรือแกลเลอรีการแทรกซึม โดยทั่วไปแล้วแกลเลอรีการแทรกซึมประกอบด้วยท่อที่มีรูพรุนตามแนวนอนหลายท่อที่แผ่ออกจากด้านล่างของเพลาแนวตั้งที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่ บ่อน้ำถูกสร้างขึ้นหลายวิธี ขึ้นอยู่กับความลึกและลักษณะของชั้นน้ำแข็ง บ่อน้ำที่ใช้สำหรับจ่ายน้ำสาธารณะ โดยปกติจะมีความลึกมากกว่า 30 เมตร (100 ฟุต) น้ำ และมีเส้นผ่านศูนย์กลางตั้งแต่ 10 ถึง 30 ซม. (4 ถึง 12 นิ้ว) จะต้องเจาะชั้นหินอุ้มน้ำขนาดใหญ่ที่สามารถให้น้ำคุณภาพดีที่เชื่อถือได้ มีการเจาะโดยใช้เทคนิคการกระแทกหรือโรตารี และมักจะบุด้วยท่อโลหะหรือปลอกหุ้มเพื่อป้องกันการปนเปื้อน ช่องว่างรูปวงแหวนรอบด้านนอกของส่วนบนของตัวเครื่องเต็มไปด้วยยาแนวซีเมนต์ และมีการติดตั้งซีลอนามัยแบบพิเศษที่ด้านบนเพื่อให้การป้องกันเพิ่มเติม ที่ด้านล่างของท่อ ตะแกรงแบบเจาะรูจะติดกับตะกอนกรองและทรายจากน้ำใต้ดิน สามารถใช้ปั๊มจุ่มที่ขับเคลื่อนด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าเพื่อยกน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำได้ บางครั้งบ่อลึกอาจเจาะชั้นหินอุ้มน้ำบาดาลที่จำกัด ซึ่งในกรณีนี้แรงดันน้ำตามธรรมชาติสามารถยกน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำได้