ทำให้วัสดุฐาน หลอมเหลวและไม่ต้องเติม โลหะ เสริม มีการใช้แรงดันอยู่เสมอ และโดยทั่วไปจะมีการให้ความร้อนบางส่วน ความร้อนจากแรงเสียดทานได้รับการพัฒนาในการเชื่อมแบบอัลตราโซนิกและแรงเสียดทาน และความร้อนของเตามักจะใช้ในการเชื่อมแบบกระจายอาร์คไฟฟ้าที่ใช้ในการเชื่อมเป็นกระแสสูง แรงดันต่ำ โดยทั่วไปจะอยู่ในช่วง 10–2,000 แอมแปร์ที่ 10–50 โวลต์ คอลัมน์อาร์คมีความซับซ้อน แต่พูดกว้าง ๆ ประกอบด้วยแคโทดที่ปล่อยอิเล็กตรอน แก๊สพลาสมาสำหรับการนำกระแสไฟฟ้า และบริเวณแอโนดที่ร้อนกว่าแคโทดเนื่องจากการระดมยิงอิเล็กตรอน โดยปกติจะใช้ ส่วน โค้ง ของกระแสตรง (DC) แต่สามารถใช้ส่วนโค้งของกระแสสลับ (AC) ได้ทั้งหมดพลังงานที่ป้อนเข้าสู่กระบวนการเชื่อมทั้งหมดจะมากเกินกว่าที่จำเป็นสำหรับการสร้างรอยต่อ เนื่องจากความร้อนที่เกิดขึ้นไม่สามารถนำไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งหมด ประสิทธิภาพแตกต่างกันไปตั้งแต่ 60 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ ขึ้นอยู่กับกระบวนการ กระบวนการพิเศษบางอย่างเบี่ยงเบนไปจากตัวเลขนี้อย่างมาก ความร้อนสูญเสียไปโดยการนำผ่านโลหะพื้นฐานและการแผ่รังสีไปยังสิ่งแวดล้อม